کربلا را می سرود این بار، روی نیزه ها
با دوصد ایهام معنی دار، روی نیزه ها
نینوایی شعر او از نای هفتادو نی
مثل یک ترجیع شد تکرار، روی نیزه ها
صحنه اوج و عروج است و طلوع و روشنی
سیر کن سیر تجلی زار، روی نیزه ها
زنگیان آئینه می بندد بر نی یا خدا
پرده بر می دارد از رخسار، روی نیزه ها
چوب خشک نی به هفتاد و دو گل آذین شده است
لاله ها را سر به سر بشمار، روی نیزه ها
زخمی داغند این گلهای پرپر ای نسیم
گام خود آرام تر بگذار، روی نیزه ها
یا بر این نیزار خون امشب متاب ای ماهتاب
یا قدم آهسته تر بردار، روی نیزه ها
قافله در رجعت سرخ است و جاده فتنه جوش
چشم میر کاروان بیدار است، روی نیزه ها
صوت قران است یا با خدا در گفتگوست
روبرو بی پرده در انظار، روی نیزه ها
یاد داری آسمان با اختران خورشید گفت
وعده دیدارمان این بار، روی نیزه ها
با برادر گفت زینب: راه دین هموار شد
گرچه راه توست ناهموار، روی نیزه ها
خواهرش بر چوب محمل زد سر خود را که آه
تیره تر بادا ز شام تار، روی نیزه ها
چشم ما آئینه آسا غرق حیرت شد چو دید
آن همه خورشید اختر بار، روی نیزه هااسما
